tabifluus, -a, -um
von Eiter fliessend, verfaulend: LVTHER op 1 p.51 (1514) quod erosis carnibus et tabifluis nervis et vermibus interreptantibus etiam cogitatu horrificum est. SASCERIDES odae 8,5 p.366 (1557) illoque abluisse | Tabifluo lachrymas ab ore.
Lexicographica: GEORGES (2x, PRVD., VENANT.)
|