thrasunculus, -i, m.
Angeber: FREDER-J mai. Luther op VII fol.529v (1553) Veniet fortassis aliquis qui ubi arborem concusserit et impulerit, tum Centauri et Thrasunculi isti magno numero et gravi casu decident crudelique praecipitio peribunt (LVTHER op 31,1 p.80 (1530) Kompt einer, der den baum schuettelt, so sollen mir die Scharrhenslin gar weidlich herunter portzelen). SADOLINVS-JG sylvae fol.38v (1581) Heu heu leues homunculos, | Eheu feros Thrasunculos.
Lexicographica: GEORGES 0
|