uerbiculum, -i, n.
Wörtchen: REICHART-W Luther ep 585 (1523) Velis itaque unico verbiculo rescribendi argumentum Magenbuchio dictare, quo mea sanetur ignorantia. BRVNO imag compos p.92 (1591) philosophos, quibus eximium decus est ... verbicula graeca latinis intermiscendo linguarum peritiam inter alia nundinari. == immens I 1 p.298 (1591) qui plus verbiculis atque ratiociniis, quam rerum naturae attendentes, exorbitant. CAPPEL-L crit sacr (1650) p.46 Rectius ergo esset si in Psalmo Koph et Resch, penultimum, Schin et Tau vltimum constituerent verbiculum.
Lexicographica: GEORGES 0;
ma.
|