inspectrix, -icis, f. – die ansieht, betrachtet, überwacht: FILELFO-F Plutarch Lycurgus et Numa 12,2 (1430) quae dea sit eorum quae mortuis iusta praestantur inspectrix, sive Proserpinam illam, sive ... Venerem crediderimus. TRAVERSARI Dionys div nom 12,3 p.532 colon 5 (1436) Omnis perfecta bonorum que omnium exacta possessio, omnium benigna prouidentia inspectrix et omnia continens quae prouidentur. BVDAEVS op I p.176C (1535) Id quod significare uidetur conniuens in hisce facinoribus, uel conniuenti similis potius, ludorum ipsa seriorumque inspectrix et praeses prouidentia. GIRALDI-LG hist 12 p.491 (1548) ἄρτεμις enim graece Diana ... nuncupata ... forsitan quasi ἀρετὴς ἰσορὰ, id est uirtutis inspectrix et conscia. STIGEL poem II fol.N1r (1566) Blanda operum inspectrix spaciosa per arua vagaris. MAIOR-J eleg sig.P5v (1584) Remque foris partam ex opera et sermone diserto, | Ipsa domi inspectrix fovit, et auxit ope.