uindicabundus, -a, -um
auf Rache sinnend: BRVNI hist 1,28 Itaque accitis reliquae Etruriae auxiliis ... vindicabundi in hostem ruentes, ... Fabios ... omnes ... ad unum interfecerunt. GIOVIO hist I p.440 (1552) Talia dicentem Selymus vindicabundus et ferox loqui plura prohibuit. PENA-P stirp p.135 (1571) herba quasi impetu vindicabunda, et se tangi quaeribunda.
Lexicographica: GEORGES 0
|