praemiator
praemiator, -oris, m. – der belohnt: ANNIVS VITERB antiq sig.a2r iustum principem perturbatorem sceleratorum, amatorem et premiatorem bonorum. ESTIVS in ep Paul II p.596 (1616) Ita monet ut aspiciant in Christum, velut certarninis sui praesidem ac praemiatorem.
Lexicographica: TLL (1x¸ AMBR.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, praemiator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 21.02.22

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.