tutatrix, -icis, f. & adi. – die beschützt: ZILIOLVS-Z Michaelida 175 (1439) Vbi sum ego, amica tua tutatrix. ERASMVS quer p.61 H. (1507) Etenim si ego sum Pax illa, Diuorum simul et hominum uoce laudata, fons, parens, altrix, ampliatrix, tutatrix rerum bonarum omnium, quas uel coelum habet, uel terra. == coll 57 (1518) Nam cum modestia sit quodammodo colophon ac tutatrix omnium virtutum. HESSVS her sig.R4v (1514) Vix sacra tutatrix ara futura tibi est. VERMIGLI in eth p.336 Vis itaque irascens tutatrix est et pugnax, et cupienti parti adversatur: illa enim labores et dolores refugit, haec superat, perfert, ac ea invita subit.