1. fugitiuarius, -a, -um
reisend, nomadenhaft: MICHALO LITHVANVS mor Tart 1 (1516) Quam ideo fugitiuarij ipsi conditant sibi vniuersam in mobilibus, in mouentibus sese pecoribus ac etiam seruis. ? : GRATIVS lament p.359 (1518) Aliud nobis superest fugitivarium.
Lexicographica: TLL 0
|