iurisperditus, -i, m.
der durch das Recht zugrundegeht (Spiel mit iurisperitus): ZICHENIS confutatio p.258 (1521) Magnam et infallibilem esse ecclesiae auctoritatem, sed iurisperditis quibusdam et assentatoribus theologis, deberi hanc intelligentiam, vt ecclesia ibi pronotarijs et poenitentiarjjs, ac magistris palatjj accipiatur.
Lexicographica: TLL 0
|