indoctulus
indoctulus, -a, -um – recht ungebildet: GREBEL-K Zwingli ep 27 (1517) Quod non bene notis, quod indoctulis, quod denique imi subsellii homuntionibus scribere non dedignatus fueris, gratias agimus. == Vadian ep III suppl 87 (1522) Sic parturimus montes, scilicet miselli indoctuli, et nascuntur e ridiculis ridiculi mures.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, indoctulus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 18.11.17

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.