bideita, -ae, m.
– der an die Göttlichkeit von zwei Wesen in der Trinität glaubt: VORSTIVS-C tract p.220 (1610) Errarunt etiam nostri temporis Ariani illi, peculiariter dicti Bideitae et 
Trideitae, qui vel 2. vel 3. coaeternos spiritus, substantiali numero differentes, statuerunt. SAND nucl II p.92 (1678) Alii Bideitarum agnoscebant ministros Petri Gonesii socium Stanislaum Farnovium, Stanislaum Wisnovium ... . Hi credebant Christi praeexistentiam antesecularem, de Spiritu S. autem sentiebant, illum quidem non esse tertiam personam Deitatis, attamen aliquid vivum, et quasi personam.
Trideitae, qui vel 2. vel 3. coaeternos spiritus, substantiali numero differentes, statuerunt. SAND nucl II p.92 (1678) Alii Bideitarum agnoscebant ministros Petri Gonesii socium Stanislaum Farnovium, Stanislaum Wisnovium ... . Hi credebant Christi praeexistentiam antesecularem, de Spiritu S. autem sentiebant, illum quidem non esse tertiam personam Deitatis, attamen aliquid vivum, et quasi personam.
Lexicographica: TLL 0