bideita
bideita, -ae, m. – der an die Göttlichkeit von zwei Wesen in der Trinität glaubt: VORSTIVS-C tract p.220 (1610) Errarunt etiam nostri temporis Ariani illi, peculiariter dicti Bideitae et Trideitae, qui vel 2. vel 3. coaeternos spiritus, substantiali numero differentes, statuerunt. SAND nucl II p.92 (1678) Alii Bideitarum agnoscebant ministros Petri Gonesii socium Stanislaum Farnovium, Stanislaum Wisnovium ... . Hi credebant Christi praeexistentiam antesecularem, de Spiritu S. autem sentiebant, illum quidem non esse tertiam personam Deitatis, attamen aliquid vivum, et quasi personam.

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, bideita, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 17.07.17

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.