uulticulus, -i, m. – kurzer Blick, Miene, Gesicht: VIVES colloq 21 (1538) Quid sibi vult contractio istaec frontis? Exporrigite istos vulticulos, annon estis iussi cogitationes omnes litteratas apud musaea deponere? CASTALIO-S biblia cant 2,13-14 (1551) ostende mihi tuum vulticulum, fac ut audiam tuam voculam; nam et voculam venustulam, et vulticulum habes lepidulum. SIBER-A poem sacr I p.274 (1565) Fac me vulticulum tuum videre: | Voculae veniant meas ad aures | Sponsae verbula: vocula est suavis, | Est et vulticulus tibi venustus. PACEVS Pflug ep 713 (1557) ut cogantur quidam uelint nolint audire tamen et uidere uel optimatium uulticulos uocesque catholicos concordantissimas. CHYTRAEVS-N poem fol.154r (1579) Cum tamen invidiam quod vel nani excitet, insit | Nil animo, linguae, vulticuloque tuo. STANIHVRST Hib p.163 (1584) Quid enim? vulticulum tuum subire nolui; voluntatem tuam fortasse offendi. ACIDALIVS ep p.203 (ca. 1595) Vellem videre vulticulum, dum haec et superiora legis. HIRTZWIG Jes p.39 (1613) Ostende, ostende vulticulum patrium mihi | Miserae. EXNER Val Max p.275 (1620) qui esset ipsi intimus habitu gracili, vulticulo buxeo, et suspensa taciturnitate fere ceteris in aula insociabilis.
– dub.: AMMANATI ep 486 (1471) Ad vulticulum psittaci crocei ungues antea deerant, absolutum nunc psittacum Germania reddidit.