romancium, -i, n.
– Volkssprache: BENVENVTO comm Dante inf 29,121-123 Huius rei testimonium habemus, quod adhuc quando Galli volunt dicere: loquere vulgariter, dicunt: loquere 
romancie; et eorum vulgaria appellant romancia. == comm Dante purg 26,115-118 unde gallici omnia vulgaria appellant romantia; quod est adhuc signum idiomatis romani, quod imitari conati sunt. GIDELLI ep Segob p.273 (1454) Sciatis quod vester alumnus fecit me intelligere vestrum bonum desiderium sciendi et fundandi omnia, et specialiter unum Alchoranum interpretatum in Romancio de pe a pa - in vulgari yspanico est tantum dicere sicut de verbo ad verbum -, sine accidente ullo, et, si possibile foret, post conversum in Romancium, habere gratiam sciendi a suo Romanciatore intentiones et declarationes cuiuslibet textuum eius. FERRER pron 5,95,2 Ideo post ipsum 'quam' poni non debet negatio neque post 'quamuis' nec 'licet', tametsi romancium quandoque appetere uideatur. TIT istc iv00103800 Forma romantii seu gallici verborum (Paris 1494).
romancie; et eorum vulgaria appellant romancia. == comm Dante purg 26,115-118 unde gallici omnia vulgaria appellant romantia; quod est adhuc signum idiomatis romani, quod imitari conati sunt. GIDELLI ep Segob p.273 (1454) Sciatis quod vester alumnus fecit me intelligere vestrum bonum desiderium sciendi et fundandi omnia, et specialiter unum Alchoranum interpretatum in Romancio de pe a pa - in vulgari yspanico est tantum dicere sicut de verbo ad verbum -, sine accidente ullo, et, si possibile foret, post conversum in Romancium, habere gratiam sciendi a suo Romanciatore intentiones et declarationes cuiuslibet textuum eius. FERRER pron 5,95,2 Ideo post ipsum 'quam' poni non debet negatio neque post 'quamuis' nec 'licet', tametsi romancium quandoque appetere uideatur. TIT istc iv00103800 Forma romantii seu gallici verborum (Paris 1494).
Lexicographica: GEORGES 0;
DVCANGE