interruptor, -oris, m.
der unterbricht: GRVENPECK hist p.75 si quem interruptorem somni tum inuenisset grauissime increpuit. PONTANVS-Iac inst p.238 somnus colloquiorum nostrorum dudum interruptor inamabilis.
Lexicographica: TLL (2x, AMBR., GLOSS.)
|