canapina, -ae, f.
Hanfpflanzung: IOHANNES-NP prot 321 (1360) cum turre roccha domibus vaxallis et iure vassallorum et accasamentis terris cultis et incultis pratis pratarinis sodis stirpariis silvis ... ortis canapinis griptis arnariis intus et extra existentibus. PEROTTI platea p.138 (1462) Monasterium predictum habet infrascripta bona videlicet: unam canapinam, quam ad presens laborat Jacobus Trechie.
Lexicographica: TLL 0 (cf. adi. cannabinus);
DVCANGE
|