banchet(t)um (-ncqu-, -n(c)k-, -nch-), -i, n. o. -a, -ae, f. – Bankett, Festsessen: BASSANVS-M mac p.181 (1499+) gentem magnanimam civitati reddere laudes | et cum banchetis facere triumphare putanas. LISTRIVS comm Erasmus mor sig.R3r repotia. ... Quod hic intelligi uult, uulgo uocant banketam. GELDENHOUWER triumph p.221 (1517) Sero illius diei repotia - bancqueta Galli vocant - matronis puellisque nobilibus data. DANTISCVS ep 176 (1523) Unde semel decreverat me habere in uno, ut hic vocant, banketo. SIDERANDER ep reform 418 (1533) factis ante multis vere regiis conviviis, qae bancketas vulgo vocant. BRENZ in Rom p.736 (1564) Nam comessationes et ebrietates, quas vulgus vocat Bancketas, sunt opera noctis. LEX sumpt Vmbriae p.808 (1575) ne in dictis conviviis, nuptiis et banchettis possint apponi pavones. CARM maccar Germ p.87 (1550p) In Schmauso, Hochzeitā, Banquettā andrisque Gelagis.
– lex.: KILIAAN etym p.26 bancket. Conuiuium, comessatio, concoenatio, epulum, symposium, compotatio, vulgò banquetum. gal. banquet, ang. banquet.