exceptuatio, -onis, f.
Ausnahme: TESTAMENTVM Acciaioli-N p.66 (1359) equaliter sibi heredes sub modis, formis et conditionibus, reservationibus et exceptuationibus infrascriptis, instituit, ordinavit, reliquit et fecit filios suos legiptimos. BVLLARIVM Rom II p.160 (1567) etiam per viam exceptuationis in ipsa onerum impositione.
Lexicographica: TLL 0;
DVCANGE
|