discompono, -ere, -sui
herabsetzen, verwirren: BACON Henry VII 11,8 spatio tamen viginti quatuor annorum quibus regnavit nunquam consiliarium aliquem suum aut interiorem ministrum deiecit aut discomposuit, excepto solo Stanleio aulae suae camerario. == op III p.49 (1626+) sicut Xenophon recte observavit, Coeteros affectus, licet animum attollant, eum tamen distorquere et discomponere per ecstases et excessus suos.
Lexicographica: TLL 0;
MLWa
|