plebanatus
plebanatus, -us, m. – Pfarre: ACTA Alberti corp ep 37 p.291 (1464) dummodo ius patronatus ac presentandi personam ydoneam ad ipsam ecclesiam seu illius plebanatus quotiens in futurum vacaverit eidem Carolo ... concedatur. MORANDVS Bonon p.4 Alii Ioannem undeuicesimum Pontificem Romanum conditorem Senae tradunt, quem a finitimis urbibus ... sec plebanatus ademisse aiunt, eorumque ex senario numero Senam appellasse. MYCONIVS-O Zwingli ep 44 (1518) tibi scribam de plebanatu - liceat ita dicere - Tigurino, qui iam vacat. VERANTIVS-A ep V 81 (1571) quin etiam eundem plebanum extrudere ex plebanatu illo contendis.

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, plebanatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 07.12.14

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.