mulcebritas, -atis, f. – sanfte Linderung: NEVMARKT-I ep 82 (ca. 1354) nec fortune blandientis aspectus aut corporalis sanitas vel multiplicium presencia gaudiorum cordis mei penetralia et interne mentis affectum quauis mulcebritate vel exhilaracionis tripudio consolari potuerunt. IENZENSTEIN ep p.5 (1382?) stilus vernans cupidas invitabat aures et materie gravitas quadam mulcebritate auditoris animum demulcebat. CVSA serm 248 p.303 (1456) In anima videntur virtutes esse, quae proprietatibus elementorum respondent: temperantia ariditati terrae adornatae respondet; ... iustitia subtilitati aeris cum mulcebritate.