glagolita
glagolita, -ae, m. – der die Messe auf slawisch zelebriert bzw. slawisch als Muttersprache hat: ARCHIV liturg Glagol XVI 4 (1501) Andreas plebanus sancte Katerine glagolita. == liturg Glagol XVI 86 (1550) Catherina Terachki fundaverat ibi beneficium pro ecclesiasticis, qui vulgari sclavonica divina peragerent, vocati ideo Glagolitae. == liturg Glagol XVI 125 (1570) Plebanus in Petriwyna vacat. Quidam Gregorius glagolitha ibidem. == liturg Glagol XVII 125 (1622) parochus Georgius Pletikosić glagolita. == liturg Glagol XVII 115 (1641) juvenem quemdam glagolitam, quem ipse ordinari hoc anno curaverat.

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, glagolita, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 25.09.14

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.