ciadda, -ae, f.
gebackener Teigfladen, ital. cialda (Crusca 1612 s.v. farina: 'E cialda è una composizion di fior di farina, la pasta della quale si fa quasi liquida, e si strigne in forme di ferro, e cuocesi sopra la fiamma'): PERVSINVS-S vita Columbae p.345* distributis etiam largius azymis con paucis, quos vulgariter ciaddas dicimus, eo forte quia ob haustum cum cyatho dantur; quidam Nebulas paniceas nominat.
Lexicographica: TLL 0
|