pap(p)o, -are – essen: GVARINO ep 533 (1429) Nicolaus expulsa febre tanta laborat fame, ut cibus omnis in illo causa sit cibi et dormitantibus ceteris ipse "papare" concupiscat ac clamitet. MICHELOZZI-B ep ed. De Marinis-Perosa p.81 (1497) Infans est, lallat, pappat, non fatur. PERISAVLI stult 1,491 Deuorat, absumit, diuersat, prodigit, aufert, | Dilapidat, pappat, demergit uentre capaci. AYTONVS delitiae Scot I p.41 Sed facinus quod tu pappanti crudior aevo | Ausus es, exsuperat tanti miracula facti.