chiromanticus, -i, m. – der aus der Hand weissagt: PICO-G adv astrol I p.134 Chiromantici in vola manus septem pro numero planetarum montes effingunt, unde ex lineis quae ibi conspiciuntur futura praevideantur. COCLES chir prol Magistri Bartholomei Coclitis Bononiensis Medicine distillatoris Chyrurgici, Physionomiste, Chyromantici, Geomanticique Anastasis ... feliciter incipit. MVTIANVS ep I 320 (1513) Venit octavo ab hinc die quidam chiromanticus Erphurdiam. AGRIPPA occ p. 148 (1531) pauca innotuerunt, quae veteres philosophi et chiromantici partim ratione, partim experientia sunt adsecuti.
– lex.: PICCOLOMINI ep II 39 p.150 (1450) similiter, que a chiros descendunt, aspirantur omnia, ut chiromantia, chiromanticus, chiroteca, chirogia, que detorquentur ad nos ex Grecis dictionibus.