triambus, -i, m.
Triumph (auch Beiname des Dionysus): GVARINO Plutarch Marcellus 22,7 p.339 Credunt hoc a graecis nomen in consuetudinem deriuatum, simulque nec huius honoris quicquid ad Liberum patrem pertinere, quem enim et triambum nominant (gr. ὁ θρίαμβος οὗτος ὀνομάζεται). LANDINO interpr Hor ars p.108 Alii volunt iambum quasi 'triambum', a triumphatore Libero nominatum.
Lexicographica: GEORGES 0
|