2. inuitabilis, -e – unvermeidlich: BON rapt 2,258 Sed neque Cocyti nox importuna nec Orci | Ianitor et moesto mors inuitabilis arcu. FOLENGO-T Baldus 24,425 unde venenorum mors invitabilis exit. LVTHER op III fol.189v Iste enim clibanus et ignis est ipsa reprehensio in furore, et correptio in ira Domini, quae in angustiam urget inseparabilem et invitabilem reas conscientias. FRITSCH princeps p.325 Grravissimè igitur peccat, Princeps, qui sine urgentissimā et invitabili necessitate arma sumit.