semiuita, -ae, f.
halbes Leben: PELBARTVS pomer sanct aestiv 62 (1502) quod omnis homo infidelis et etiam omnis Christianus in peccato mortali exsistens vere dicitur mortuus et infelix, quia sine vera vita est, et si videatur vivere in corpore, haec semivita est, immo talis magis potest dici vere mortuus, quam vivus. HVTTEN ep 27 (1515) Ne igitur illi eum statum invide, in quo tu si esses, nihil minus velles quam in hanc revocari semivitam.
Lexicographica: GEORGES 0
|