praeuaricatiuus, -a, -um
der verletzen o. übertreten kann: BRVNO mon p.368 Hisce tres malorum gradus praeiudicium faciunt, In infimo materia, In medio corporea forma atque qualitas, In supremo possibilitas quaedam praevaricativa, animae innata.
Lexicographica: TLL 0
|