tulmultuosulus, -a, -um
der ein wenig Unruhe stiftet: ZWINGLI op 3 p.845 (1525) Ne ergo tumultuosulis istis fel omne exulceremus, hac contenti sumus docendi ratione, quam paulo ante tradidimus. == op 6/3 p.226 (1530) Moliuntur tyranni, moliuntur his ad excogitandum rudiores ac infoeliciores tumultuosuli quidam rustici. BVLLINGER in epist p.212 Proinde affectus tanquam servuli nequam et tumultuosuli reiecta ratione sana erumpunt, et per omnia scelerum genera libera grassantur.
Lexicographica: GEORGES 0
|