accumulatim, adv. – aufgehäuft, zusammen: PEVTINGER ep 59 (1509) Haec Historiae nostrae augustali, quam de caesaribus elucubramus, accumulatim forte conducent. == ep 126 (1513) has et gesta eorum non accumulatim concinnata, sed undique sparsim collecta habeo. LESSIVS perfect p.56 Ibi possidebimus divitias infinitas, non decem, centum, vel mille annis, sed infinitis saeculis; non sensim et successim commoda et oblectationem earum percipientes, ut fit in hoc mundo; sed affatim, accumulatim, et omnibus simul fruentes. HOEPINGVS insign sig.):():(5r ut semper ad fontes, quos ingenue ubivis et accumulatim .... professus sum, recurrendi planus praesto sit aditur.