guastator, -oris, m.
orthogr. Variante für uastator: 1) der raubt, verwüstet: BENVENVTO comm Dante inf 11,37-39 idest et quicumque vulnerat proximum iniuste, guastator, sicut stipendiarios et sociales, qui vastant bona proximi violenter. 2) Bauarbeiter: ARCHIV Sforza-F I 2,539 (1450) quod deberent invenire maiorem numerum guastatorum quam ipsi possent ad laborerium illud super flumine Mucie.
Lexicographica: TLL 0
|