scorticator, -oris, m. – Bandit (eig. Fellabzieher, franz. écorcheur): BASIN-Th hist I p.125 Erant quippe sine certo numero et sine stipendio ubique vagantes per regnum armatorum turmae, qui ob immanitates scelerum et crudelitates ... laniones seu scorticatores, juxta vulgi locutionem, appellabantur; ... Excisis enim domorum postibus seu columnis , ... eas ad solum diruebant, omni substantia pauperes ... nudantes et veluti pelle omnino spoliantes: propter quod promeruerunt famosum illud Scorticatorum seu Excoriatorum, vel lanionum, nomen ac titulum.