conuocatorius, -a, -um
vorladend, zusammenrufend: CERRETANVS-I gesta p.275 Johannes de Opicis ... recessit de Constancia cum litteris convocatoriis supradicti tenoris versus regem Aragonum. BESSARION ep 45 p.499 (1460) Applicuit ultimus cursor vestrae beatitudinis sexta praesentis cum brevibus apostolicis ad principes convocatoriis. CALOV syst XII p.117 κέλευσμα erit vox illa convocatoria, non ad bellum, sed ad praemium et supplicium eorum, qui hactenus pugnarunt.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|