opinatiuncula, -ae, f.
Meinung von geringem Wert: KARLSTADT op I 90 sig.D2v (1518) iuxta Domini Eckii opinaciunculam nihil proprie peccatum appellari nisi crimen. COLET in Dionysium p.257 Omnes has nebulosas opinatiunculas claritas Christi longe discussit, et veritatem credendam aperuit. MELANCHTHON op 21 p.168 Hanc ὑπογραφὴν fidei eiusmodi glossematis detorserunt ad sua somnia sophistae, et ad carnalem illam opinatiunculam, quam fidem vocarunt ut plane nihil Apostolicae sententiae intellegeretur. OSIANDER Zwingli ep 659 (1527) Cum fides nostra non ab hominum opinatiunculis, sed a certis atque meris verbi dei oraculis pendere debeat.
Lexicographica: TLL (1x, LIBERAT.)
|