subleuator, -oris, m. – der unterstützt: SALVTATI ep 3,12 (1373–74) Iohannes noster de Senis, trivii doctor egregius, tuorumque laborum sublevator et socius, de medio sublatus est. POGGIO ep II 5,1 (1433) Tu egenorum presidium, oppressorum refugium extitisti, tu doctorum virorum fautor et sublevator fuisti. BVSSI praef 5 (1469) honestatis specimen, bonitatis exemplum, divitiarum contemptor, ingeniorum sublevator. AMMANATI ep 446 (1470) Hanc ob causam praesentes litteras libenter do et in plurimis sublevatorem te paro. ERASMVS paraphr in nov test I p.176 qui beneficus in omnes lux esset errantibus, sublevator oppressis, consolator afflictis. ZASIVS Erasmus ep 2602 (1532) in hac annonae caritate pauperum mirificus subleuator. PLANTIN ep 835 (1579) Ita me Deus piorum omnium sublevator me adjuvet. SALMERO comm X p.129 ut obstringeret seipsum Angelo, qui dignabatur acceptare eum in sublevatorem, et confirmatorem.