refusor, -oris, m.
der erwidert, zurückgibt: LEFEVRE in evang p.282 neque à patre qui pater misericordiarum est, neque ab ipso, cui, et in quo, et per quem nobis omnia donata sunt, neque à spiritu sancto, qui est reparator et refusor gratiarum. SERTORIVS-C Vadian ep 849 (1535?) Ceterum quo tu me rursus immeritum dotasti munere chartaceo, e tuo Marte candido effluxo, haudquaquam oblitus, quin immo gratissimus et tuae munificentiae refusor propensissimus.
Lexicographica: GEORGES 0
|