obscurilunium, -i, n.
Neumond: IANSENIVS-C Gand. in psalm p.23 ignificat autem, σκοτομήνη noctem illunem, hoc est, luna carentem, ac omnino obscuram, et quam Latinè unico vocabulo appellare liceret, obscurilunium. GENEBRARD in psalm p.57 Graecè. ἐν σκοτομήνη in obscurilunio, quando Luna obscura est.
Lexicographica: TLL 0
Etymologie: vgl. plenilunium, interlunium, nouilunium; {017137.
![]() |