rariuscule, adv. – eher selten: EP obsc vir II 36 p.153 debueritis mihi non rariuscule unam litterulam amiciose conflatam seu compilatam adscribere. BOVELLES ep Paris 41 (1529) Appulerunt tandem istuc litere tue, dilectissime mi Innocenti, tanto crede gratiores quo rariuscule adventant. CASELIVS-I opera II p.121 In humili genere non est, nisi tenuitas, magnificentia nusquam apparet; vehementia forte rariuscule, sed plusculum modicae elegantiae. SCHICKARD ep 468 (1630) quia verò rariusculè tàm propè congrediuntur astra.