subuuidus, -a, -um
1) etwas betrunken: ERASMVS Lucianus dial p.476 totum esuriebam diem, donec mihi profunda tandem uespera domum reuersus, subuuidus uinoque madens, quinque illas fabas proferres (gr. somnium 8 ὑποβεβρεγμένος). == apol resurg p.191 quendam a prandio largiore subuuidum. 2) etwas angefeuchtet, feucht: ERASMVS coll 8 Exterge ocreas subuvido panno, mox unge ad ignem diligenter ac macera, donec mollescant. CAMDEN Brit p.756 regio ... ita subuvidis quibusdam locis, herbidis tamen, quos a mollitie boghes appellitant, ut reliqua passim insula periculosa et sylvis opacioribus et crebrioribus condensa.
Lexicographica: GEORGES 0
|