hymnisonus, -a, -um – von Hymnen klingend: IAN PAN poem p.187 Hymnisonae cessant voces, ac triste per auras | Mystica viventum stridet compago rotarum. NORTHEIM cith sig.C2v Crebrescens mira virtute boetius. exul | Eius et elphe vxor hymnisonando cephe. HESSVS psalt p.216 Dulcia gratifico fundamus iubila cantu, | Aequent hymnisonum carmina blanda melos. LELAND epig 25,3 Non secus hymnisonos vates obscurat Homerus, | Illustris claro lumine Pieridum. FRISCHLIN Hebraeis p.271 Praevia qui figant alacri vestigia turbae, | Hymnisonisque Deum psalmis et carmine laudent. LAVBAN delitiae Germ III p.881 Diuūmque choreis | Usque tibi hymnisonum cuncti paeana canamus.
– lex.: WEINRICH aerar p.864 Cantus ... blandisonus, dulcisonus, hymnisonus, mellifluus.