1. baccalaureatus, -us, m.
Grad des baccalaureus: CLAVIGER-B Celtis ep 151 (1497) bini iuris gradum, bacculariatus aut licentiaturae, aggredi duxerim. LVTHER ep 18 (1516) nondum potuit respondere pro baccalauriatu. EP obsc vir I 8 p.18 quod nunquam in aeternum volunt promovere unum, qui complevit pro gradu baccalaureatus vel magisterii in Heidelberga. VADIAN statut med fol.2v scholaris in medicina promoveri cupiens ad baccalaureatus gradum. SOCIETAS IESV ep mixtae Europ V p.485 (1556) M. Henricus Dionisius iam gradum baccalauriatus theologiae accepit magna cum aedificatione.
Lexicographica: TLL 0
|