marranus, maranus
marranus, -i, m. – der Zwangskonvertierte, der seinen früheren Glauben (wieder) ausübt: MVENZER-H Hisp p.27 Et Marrani, id est ficti Christiani, intus Judei, suas ibi habebant sepulturas. ANON rep inquis p.525 Nota quòd isti tales Marrani, seu conversi neophyti, licèt sint Baptizati, nunquam tamen amiserunt nomen Hebraeorum; nam vocari possunt Iudaei. ESTIVS in ep Paul I p.522 Hinc primùm apud Palaestinos increbuisse nomen Maranorum: quod deinceps usurpatum fuerit ab aliis Christianis; praesertim ab Hispanis, appellantibus eo nomine Iudaeos et Arabes seu Mauros, qui à fide Christiana - ad quam ab antiquis regibus aliquando fuerant adducti - posterioribus saeculis defecerunt, ad vomitum reversi pristinorum errorum.
Etymologie: Aus dem Arabischen.

LEMMALISTE GRUPPEN: eccl. vernac. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, marranus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 08.12.09 03.11.15

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.