marranus, -i, m.
der Zwangskonvertierte, der seinen früheren Glauben (wieder) ausübt: MVENZER-H Hisp p.27 Et Marrani, id est ficti Christiani, intus Judei, suas ibi habebant sepulturas. ANON rep inquis p.525 Nota quòd isti tales Marrani, seu conversi neophyti, licèt sint Baptizati, nunquam tamen amiserunt nomen Hebraeorum; nam vocari possunt Iudaei. ESTIVS in ep Paul I p.522 Hinc primùm apud Palaestinos increbuisse nomen Maranorum: quod deinceps usurpatum fuerit ab aliis Christianis; praesertim ab Hispanis, appellantibus eo nomine Iudaeos et Arabes seu Mauros, qui à fide Christiana - ad quam ab antiquis regibus aliquando fuerant adducti - posterioribus saeculis defecerunt, ad vomitum reversi pristinorum errorum.
Lexicographica: TLL 0
Etymologie: Aus dem Arabischen.
|