instauraticius, -a, -um
erneuert werdend: CORTESI-P card 2,2 (1510) Nos autem cum modo uidemus instauratitia sedulitate priscae symmetriae renouari genus. BVDAEVS stud lit fol.15v (1532) quoad tandem appetente lucis instauratitiae tempore, sublustre iam coepit esse atrae prius noctis conticinium. MOLANVS canon p.290 (vor 1585) ad propitiandum Iovem additus est illis Circensibus dies, isque instauratitius dictus est.
Lexicographica: TLL (1x, MACR.)
|