sacramentarius
sacramentarius, -i, m. – 1) Vetreter der These von der leiblichen Präsenz Christi im Abendmahl: OPSOPOEVS bib sig.A6r Malo autem οἰνοπότης dici, quam merito accusari ... pestilentissimae haereseos autor et adiutor, aut sacrilegus ac nefarius Sacramentarius, aut furia Anabaptistica. HELGESEN chron p.142 Erant namque in ea vrbe preter Lutheranos etiam sacramentarij et anabaptiste, penes quos erat rerum summa. TIT Contra Sacramentarios Dispvtationes dvae (Joachim Mörlin, Eisleben 1561). STANIHVRST praemun p.19 Iam verò Lutherus graues ... inimicitias cum Zuinglio gessit, quem vnà cum reliquis Sacramentarijs, veram corporis et sanguinis Christi in tremendis mysterijs praesentiam pernegantibus, à sua suaeque Congregationis communione ... segregauit. – 2) erweitert, s. infernorum, der eine 'höllische' Abendmahlslehre vertritt: GEMOSEVS-A Rhenanus ep 237 (vor 1525) ut hunc recreatum coripheum et sacramentarium infernorum, i. Erasmum, actutum verberatum accipiamus.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, sacramentarius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 02.12.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.