monophthongus, -i, f.
einen Vokal besitzend: GVARINO reg gramm p.33 Differt autem a monophthongo diphthongus, quod hec duas habere uocalis, illa unicam duntaxat cernitur, ut 'eoa', ubi tris monophthongos esse deprehendis. DECEMBRIO-A pol 7,76,4 . Ita monophthongum quamlibet ex se vocalem litteram dici par est ... ; et tris monophthongum, ut 'eous', ubi tres vocales divisim proferuntur.
Lexicographica: TLL (1x, GLOSS.)
|