despotia, -ae, f. – Herrschaftsbereich bzw. Regierungsform eines Despoten: RAMVSIO Const 3 p.147 quo tempore magnus quoque Graecorum Procerum numerus ... pars in Asiam, pars in longinquam Thraciam, cum suis amicis et clientibus nova regna, novas sedes quaestum, concesserant. Ubi vero locorum Imperii, quisque sive casu, sive alique opportunitate illectus consederat, Despotias sibi constituebat. ARNISAEVS doctr p.166 De omnibus vero nomen generale dicitur analogice, tamquam de uno ad unum. Monarchia enim de regno, dominatu seu despotia, et Tyrannide quidem dicitur, sed prius et maxime de regno, posterius de dominatu, et denique de Tyrannide.
– gr. δεσποτεία: – 1) Rang des Despoten: GRETSER hort p.28 Honorabat autem Imperator δεσποτείας seu Despotatus honore, qui aliquando in Aula primus et summus erat, non tantum filios; sed et fratres suos; generos, et quoscunque demum volebat. – 2) despotische Regierungsform: COCCEIVS-I summa p.620 Quare, dum hac facie Deus se obtulit hominibus, nondum vocatur ea Dei dominatio, כעילה et δεσποτεία, regnum Dei; quia non solus Deus rex et princeps erat, cui soli servire, sine principibus servis et rebus terrestribus, vera libertas est.