concursator
concursator, -oris, m. – der anstürmt: RVCELLAI-B bell Ital 110 (1511) Italus pedes, insolens ad stabilem pugnam, agilitate magis quam robore praestabat, obversabaturque concursator, et acer, nullo relicto aditu quo irrumpere globum Helvetiorum posset. TVBERO comm p.52 ut hostem armis grauem, et ob id magis statarium quam concursatorem, procursationibus lacesserent.
Lexicographica: TLL (3x, LIV., AMM.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, concursator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 30.10.09 06.01.19

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.