oblongulus, -a, -um
eher länglich: GRASSI-P diar conc Lat 840,12 unde cellule due tametsi inequales et oblongule hinc inde a solio pontificis fiebant. TEXTOR-I offic I p.335 Secespita, a secando, gladius erat ferreus et oblongulus. MELANCHTHON op 11 p.7 Oblongula est lyra, ut reliqua taceam, et capite quasi in orbem sinuato, ac ob id apta manibus habendo. COMENIVS op did III p.572 pars squammarum item glabelli ad lubricitatem, et oblonguli.
Lexicographica: TLL (1x, GELL.)
|