Flacianismus, -i, m. – Lehre des Matthias Flacius: MEISNER phil I p.721 Praesentia novarum qualitatum non arguit semper novam subiecti essentiam: aliàs sequeretur Flacianismus. CONTZEN crud p.5 quia Flacianismi suspicionem iniicit, quasi ipsam hominis essentiam in scelus substantialiter deformatam, aut ipsas concupiscendi potentias mutatas in peccatum, et hominem corruptum in diabolum fingeremus. SPANHEIM-F mai. disp I p.116 Flacianismo ex peccato originali substantiam fabricanti. QVENSTEDT theol II p.133 Humana enim substantia et peccatum sunt distingvenda, sed non divellenda. Distingvenda, ut Flacianismus, non divellenda, ut Pelagianismus evitetur.