perfectionalis, -e – sich auf die Perfektion beziehend, die Perfektion ausdrückend: CVSA coniect 2,7 Senarii igitur perfectionalem circulationem hac intellligentia concipe, ut intueri valeas quomodo mensura perpetuitatis senario ascripta exsistat. ALSTED metaphys p.178 Mensura est illud, quo innotescit nobis quantitas sive dimensiva sive perfectionalis alterius. BARON-R metaphys p.401 Interim quia Metaphysici dicere solent Deum totum esse in toto mundo et totum in qualibet parte mundi, ut exprimerent qua ratione Deum appellarent Totum, excogitarunt illud Totum quod perfectionale vocant, aut indivisibile. CALOV phil p.290 Quanquam aliàs totum perfectionale ita dicatur ob totalitatem perfectionum et totaliter omnem perfectionem includat.